زندگی جداگانه زوجین به مدت طولانی (10 سال) و عدم اقدام زوج برای بازگرداندن زوجه به زندگی مشترک، اماره بر کراهیت شدید دو طرف بوده و می‌تواند نشانگر عسر و حرج زوجه باشد.
تاریخ رای نهایی:1392/11/15
شماره رای نهایی:9209970222601945
مرجع صدور:شعبه 26 دادگاه تجدید نظر استان تهران
رای بدوی
در خصوص دعوی خانم ل.ط. به‌طرفیت آقای ح.ج.
به خواسته صدور حکم طلاق، به این توضیح که خواهان مدعی است در سال 1375 به عقد نکاح
دائم خوانده درآورده و از ده سال قبل به علت سوء رفتار زوج و عدم پرداخت نفقه، زندگی
مشترک نداشته و در منزل پدری خود به‌صورت مستقل از زوج زندگی می‌کند لذا با ادعای اینکه
در عسر و حرج واقع‌شده است تقاضای صدور حکم به شرح فوق را نموده است. دادگاه با توجه
به مجموع
شعبه نوزدهم دادگاه خانواده شهرستان قم در رسیدگی به دعوای زوجه علیه زوج به خواسته طلاق به جهت عسر و حرج ناشی از سوء معاشرت و سوء رفتار زوج، دعوای زوجه را پذیرفته و حکم به طلاق صادر نموده است،
به گزارش اداره روابط عمومی و تشریفات دیوان عالی کشور، در تاریخ سه شنبه 1395/10/07 جلسه هیأت عمومی اصراری حقوقی دیوان عالی کشور به ریاست حجت الاسلام و المسلمین کریمی رئیس دیوان عالی کشور، و با حضور حجت الاسلام مرتضوی مقدم نماینده محترم دادستان کل کشور و رؤسا، مستشاران و اعضای معاون شعب حقوقی دیوان عالی کشور تشکیل شد که در این جلسه پرونده اصراری به شماره 95/47 مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.
خلاصه پرونده:
در این پرونده شعبه نوزدهم دادگاه خانواده
شهرستان قم در رسیدگی به دعوای زوجه
در صورت احراز عسر و حرج زوجه، ضرورت ندارد که وی کل مهریه یا قسمتی از آن را بذل کند و بذل مهریه تنها می‌تواند قرینه‌ای بر صحت ادعای زوجه تلقی گردد.
رای دادگاه تجدید نظر
با توجه به دادخواست تجدیدنظر و اظهارات زوجین در
جلسات رسیدگی در مرحله بدوی و با عنایت به اینکه اظهارات گواهان تعـرفه شـده از سـوی
تجـدیدنظـر خوانـده و صـدور حـکـم بر محکومیت تجدیدنظرخواه به فحاشی نسبت به تجدیدنظر
خوانده موجبات عسر و حرج زوجه را اثبات نمی‌نماید و با عنایت به اینکه تجدیدنظر خوانده
حاضر به بذل حقوق مالی ناشی از زوجیت به زوج نگردیده