ابتدا لازم است با مفهوم چند اصطلاح آشنا شویم:
معسر: کسی است که به دلیل نداشتن مالی به جز مستثنیات دین، قادر به تأدیه دیون(بدهی) خود نباشد.
مستثنیات دین: منزل متعارف،اثاثیه منزل،تلفن و وسایل ضروری زندگی به عنوان مستثنیات دین شناخته می شود یعنی طلبکار(محکوم له) نمی تواند با فروش آنها طلب خود را وصول کند.
دعوای اعسار: ادعای عدم توانایی پرداخت دین(بدهی) که باید در قالب دادخواست به دادگاه ارائه شود.
تا قبل از تصویب قانون نحوه محکومیت های مالی مصوب 1394 مدعی اعسار می بایست استشهادیه ای با امضای حداقل چهار نفر از افرادی که عادتاً از وضعیت مالی وی آکاه بودند را پیوست دادخواست اعسار می کرد.ولی با تصویب قانون مذکور تحولات گسترده ای در شیوه اثبات ادعای اعسار به وجود آمد.اولا مدعی اعسار باید صورت کلیه اموال اعم از منقول و غیرمنقول ،میزان بدهی ها،طلب ها و حساب های بانکی خود را ضمیمه دادخواست کند.ثانیا در فرضی که طلبکار مالی را به بدهکار می دهد سپس قیمت آن را مطالبه می کند با فرضی که طلبکار مالی را قبلاً به بدهکار نداده است نحوه اثبات آن متفاوت است با این توضیح که در فرض اول، این بدهکار(مدعی اعسار) است که باید ادعای خود را اثبات کند و اگر نتواند ادعای خود را اثبات کند معسر شناخته نمی شود.ولی در فرض دوم که طلبکار مالی را قبلاً به مدعی اعسار نداده است (مانند مهریه زوجه) این طلبکار است که باید توان پرداخت مدعی اعسار را اثبات کند در غیر این صورت بدهکار(مدعی اعسار) می تواند با ادای سوگند طبق تشریفات مقرر ادعای خود(معسر بودنش) را اثبات کند.ثالثاً: طریقه اثبات در قانون اعسار مصوب 1313 منحصر به شهادت شهود بود ولی در قانون جدید از حالت انحصار بیرون آمده و تعداد شهود نیز از چهار نفر به دو نفر کاهش یافته است.
برای تماس با وکیل به صفحه نخست وبسایت مراجعه و یا با شماره های زیر تماس حاصل کنید
همراه 09124284550
دفتر (عصر روزهای زوج) : 88893739