یکی از حقوق مسلم مالی -که در روابط خانوادگی، زوجه [۳]مستحق آن
است-، حق بهره‌مندی از نفقه است. این حق در جانب زوج، عنوان تکلیف به خود
می‌گیرد. یعنی مرد مکلف است نفقه متناسب با شان زوجه را در اختیار وی قرار
دهد. نفقه در این معنا اعم از پوشاک و خوراک و مسکن و وسائل زندگی که در
قانون مدنی از آن تعبیر به اثاث البیت شده-، و حتی خادم (در برخی وضعیت های
مربوط به زن) می‌شود. اما این حق در جانب زوجه بطور مطلق ثابت نیست و با
یک شرط عمده ثابت است. شرط اساسی برای بهره‌مندی زوجه از نفقه و یا امکان
الزام زوج به پرداخت نفقه، “تمکین” زوجه است. یعنی زوجه باید در اطاعت کامل
از شوهر، بخصوص، امکان همه گونه استمتاعات وی از خود را فراهم آورد و در
این امر هیچگونه قصور و کوتاهی نداشته باشد.
ما در این مقاله مختصر به دو سئوال مهم پاسخ می‌دهیم :
-اول اینکه رابطه تمکین با نشوز چیست؟ و اینکه آیا تمکین “شرط” پرداخت نفقه است یا نشوز “مانع” انفاق است.
-
ثانیاً به ضمانت های اجرایی عدم تمکین می‌پردازیم و تاکید ما در این امر
بر این است که آیا اجرای حکم تمکین ممکن است و در صورت عدم اجرا آیا قاضی
می‌تواند زوجه را محکوم به مجازات های تعزیری از باب عدم انجام امر واجب
نماید یا خیر؟
_________________۲۰۲
ادامه مطلب ...