این شرایط به شرح ذیل عبارتند از:
١- وصلت منظور بهم خورده و بنا نباشد که ازدواج صورت گیرد.
در این صورت هدایایى که هر یک از طرفین به طرف دیگر یا ابوین او داده است قابل مطالبه و استرداد خواهد بود.
٢- این هدایا به منظور و در راستاى وصلت طرفین و نه به انگیزه دیگرى تقدیم شده باشد.
٣- چنانچه عین هدایا موجود است، عین قابل مطالبه و استرداد است اما چنانچه عین موجود نیست، صرفا قیمت هدایایى قابل مطالبه است که عادتاً نگاه داشته مى‌شود.
به عنوان مثال، هدایای مصرف‌شدنى که با مصرف عین
آن از بین مى‌رود، مانند لباس و عطر از شمول این بند خارج است.
فلسفه تجویز استرداد هدایای ایام نامزدی این است که قصد طرفین و اقوام آن‌ها به دادن هدایا برای وصلت است و اگر وصلت منظور منتفی شود هدایا قابلیت استرداد را خواهد داشت؛ درحالی‌که عرفاً بعد از انجام عروسی و شروع زندگی بنا بر عدم استرداد هدایاست.
رای دیوان عالی کشور
نظر به اینکه اساس استدلال رأی فرجام‌خواسته این است که چون مطابق قانون
مدنی می‌توان کلیه ضرر و زیان نامزدی را مطالبه نمود به قیاس اولویت استرداد هدایا
نیز امکان‌پذیر می‌باشد و عرف محل هم دلالت به استرداد این گونه هدایا دارد صرفنظر
از اینکه مطابق ماده 1037 قانون مدنی حکمش راجع به هدایا می‌باشد و ربطی به ضرر و زیان
ندارد مع‌الوصف با عنایت به اینکه فلسفه تجویز استرداد هدایای ایام نامزدی این است
که وصلت منظور منتفی شده است و قصد طرفین و اقوام آن‌ها به دادن هدایا برای وصلت متصور
بوده است